-
1 domowy
adj* * *a.1. (= dotyczący domu) house.2. (= dotyczący mieszkania) domestic.3. (= dotyczący rodziny) family.4. ( w zwrotach) areszt domowy house arrest; (= kara dla dziecka) grounding; artykuły gospodarstwa domowego handl. housewares; ( elektryczne) household l. domestic appliances; budżet domowy family budget; domowe ognisko l. ognisko domowe lit. hearth (and home), fireside; (wino) domowej roboty homemade (wine); piwo domowej roboty home brew; gospodarstwo domowe household; gospodyni domowa (mężczyzna l. kobieta) homemaker; obuwie l. pantofle domowe house l. indoor shoes; kura domowa gł. uj. homebody; pomoc domowa (domestic) help; robiony domowym sposobem homemade; strój domowy house clothes; wizyta domowa ( lekarza) house call; wojna domowa polit. civil war; zadanie domowe l. praca domowa szkoln. homework; zwierzęta domowe pets, domestic animals.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > domowy
-
2 domow|y
adj. 1. (związany z domem) [adres, telefon] home attr.- sprzęty domowe domestic appliances- domowe ubranie/buty indoor a. house clothes/shoes- po domowemu in a casual way, informally- ubierać się po domowemu to dress casually, to wear casual clothes2. (rodzinny) [tradycje, atmosfera] family attr. 3. (związany z prowadzeniem domu) [budżet, obowiązki, wydatki] household attr.- prace domowe housework- gospodyni domowa a housewife4. (hodowany w domu) [zwierzęta, ptactwo] domestic- rośliny domowe house plants5. (zrobiony w domu) [ciasto, dżem] home-made- wino domowej roboty home-made wine- pieczywo domowego wypieku home-made bread- domowe piwo home brew, home-brewed beerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > domow|y
-
3 zwierz|ę
n (G zwierzęcia) 1. (istota żywa) animal, creature- dzikie zwierzęta wild animals- zwierzę domowe the domestic animal- zwierzę futerkowe a furry animal- zwierzę stałocieplne a warm-blooded animal- zwierzę zmiennocieplne a cold-blooded animal- zwierzęta doświadczalne test a. experimental animals- świat zwierząt the animal world- zwierzę jednokomórkowe a unicellular organism- ssaki to najbardziej społeczne zwierzęta mammals are the most social creatures- człowiek jest zwierzęciem towarzyskim żart. man is a social animal2. pejor. (brutal) animal, beast- ależ z ciebie zwierzę you’re (just like) an animal- spił się jak zwierzę he was as drunk as a pig pot.■ król zwierząt the king of the beasts- odezwało się w nim zwierzę the beast in him reared its ugly headThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwierz|ę
См. также в других словарях:
domowy — domowywi 1. «będący w związku z domem jako budynkiem mieszkalnym; należący do budynku mieszkalnego» Dozorca domowy. ∆ Zwierzęta domowe a) «zwierzęta hodowane przez człowieka» b) «zwierzęta żyjące w osiedlach ludzkich lub w ich pobliżu, np. mysz»… … Słownik języka polskiego
bydło — n III, Ms. bydłodle, blm «ssaki rogate, przeżuwające z rodziny pustorożców pochodzące od tura, hodowane jako zwierzęta domowe dla mleka, mięsa, skór i siły pociągowej» Bydło domowe, pociągowe, robocze. Bydło mleczne, mięsne, mieszane (mięsno… … Słownik języka polskiego
gadzina — ż IV, CMs. gadzinanie 1. lm D. gadzinain «zwierzę pełzające, jadowite; płaz, gad» przen. «człowiek nikczemny, podły» Fałszywa gadzina. 2. blm gw. «żywy inwentarz, zwierzęta domowe, ptactwo domowe» Karmić, paść gadzinę … Słownik języka polskiego
chować — ndk I, chowaćam, chowaćasz, chowaćają, chowaćaj, chowaćał, chowaćany 1. «kłaść, umieszczać w miejscu zakrytym, zamkniętym, osłoniętym, bezpiecznym; przechowywać» Chować pieniądze do portfela, chustkę do kieszeni. Chować listy w biurku, bieliznę w … Słownik języka polskiego
dobytek — m III, D. dobytektku, N. dobytektkiem, blm 1. «majątek ruchomy i nieruchomy; mienie» Stracić cały dobytek, jedyny dobytek. 2. «zwierzęta domowe, zwłaszcza bydło; inwentarz» Karmić dobytek, doglądać dobytku, opiekować się dobytkiem … Słownik języka polskiego
kojec — m II, D. kojecjca; lm M. kojecjce, D. kojecjców 1. «rodzaj kosza lub klatki, w których hoduje się lub przewozi drób i inne zwierzęta domowe» 2. «stałe lub przenośne ogrodzenie w budynku lub na wolnym powietrzu, mała zagroda dla zwierząt domowych» … Słownik języka polskiego
kolczykować — ndk IV, kolczykowaćkuję, kolczykowaćkujesz, kolczykowaćkuj, kolczykowaćował, kolczykowaćowany zootechn. «znaczyć zwierzęta domowe dla ich rejestracji lub identyfikacji za pomocą znakowanego metalowego kolczyka umieszczanego w przekłutym uchu… … Słownik języka polskiego
mlekodajny — 1. «o zwierzętach hodowlanych: dający mleko» Mlekodajne zwierzęta domowe. 2. «wpływający na mleczność bydła» Mlekodajna pasza. Mlekodajny pokarm … Słownik języka polskiego
paść — I → padać II ndk XI, pasę, pasiesz, paś, pasł, pasła, paśli, pasiony 1. «pilnować bydła, owiec itp. na pastwisku» Paść gęsi, krowy. ◊ posp. Świń z tobą (z nim itp.) nie pasłem «nie ma powodu do poufałości, nie znamy się dostatecznie» 2. «dawać… … Słownik języka polskiego
podchować — dk I, podchowaćam, podchowaćasz, podchowaćają, podchowaćaj, podchowaćał, podchowaćany rzad. podchowywać ndk VIIIa, podchowaćowuję, podchowaćowujesz, podchowaćowuj, podchowaćywał, podchowaćywany «wychować do pewnego wzrostu, do pewnego wieku… … Słownik języka polskiego
ptaszyniec — m II, D. ptaszyniecyńca; lm M. ptaszyniecyńce, D. ptaszyniecyńców 1. B.=M. bot. «Ornithopus sativus, jednoroczna roślina zielna z rodziny motylkowatych, o liściach pierzastych, kwiatach różowawych, strąkach prawie prostych; uprawiana na zielonkę … Słownik języka polskiego